21 feb Liefdesverdriet is een erfenis

Liefdesverdriet is een erfenis

Een erfenis van alles dat je verloor. Van hoe je jezelf leerde daarmee om te gaan – van kleins af aan. Hoe er vroeger thuis om werd gegaan met verlies. En later, vanaf je prilste liefde, je eerste verkering, een cirkel van ervaringen waar je keer op keer doorheen draait.

Steeds als je door de cirkel draaide, leerde je weer meer

Door die cirkel draaien, dat doe je niet zomaar. Elke keer leer je. Over jezelf, over de ander, en van het verlies zelf. Je zoekt steeds naar nieuwe manieren om verder te kunnen. Want niemand heeft graag pijn. Iedereen die zit met een gebroken hart, wil daar liever vandaag dan morgen vanaf.

Je werd er, keer na keer, beter in.

De liefdescirkel draait je van relatie naar relatie.

Van het eerste contact via hechting naar intimiteit en seksualiteit naar een scheiding, het rouwen daarom, de uiteindelijke zingeving… en het volgende eerste contact.

Elke stap draagt bij aan hoe de volgende cirkel zal zijn. Je leert, je neemt je misschien dingen voor, je krijgt twijfels, misschien stel je jezelf teleur als een relatie ‘weer niet lukt’. Elke stap heeft waarde. De relatie zelf (natuurlijk), maar ook dat waar je nu doorheen gaat, de rouw en uiteindelijke zingeving. Veel mensen gaan deze weg te snel of te onoplettend. Liefst zo snel mogelijk naar zingeving, of de suggestie daarvan, en dan weer door. Of ‘door naar de volgende’ zonder er lang bij stil te staan. Want je wilt er immers niet ‘in blijven hangen’.

Blijf er toch maar even in hangen

Ik denk dat dat blijven hangen je juist kan helpen. Het hoeft niet langer te duren dan anders, maar misschien wel wat oplettender en bewuster van jouw eigen mechanismen, de manieren die je in de loop van je leven ontwikkelde om snel door te kunnen, weg van die vervelende gevoelens.

Er zijn drie redenen waarom je wat langer stil moet staan bij je verlies:

1. je komt meer te weten over jezelf;
2. je houdt meer moois over aan je verbroken relatie;
3. je kunt verder met meer zelfvertrouwen en rust, waardoor je toekomstige relatie meer kans van slagen heeft.

Je komt jezelf honderd keer tegen, omarm jezelf honderd keer

Liefdesverdriet is een erfenis, een optelsom, waar je zomaar aan voorbij kunt gaan op weg naar het verlossende gevoel van zingeving. Maar je komt jezelf tegen. Je komt je oude relatie tegen. Je komt de manier waarop jij relateert, tegen. Je komt emoties tegen: verdriet, angst, boosheid. Als je dat ‘tegenkomen’ met milde liefde kunt doen, dan groei je en verdiep je de waardevolle delen van deze liefdescirkel. Dan laat je geen ‘stukjes van jezelf’ achter. Dan heel je en ben je weer beschikbaar voor jezelf, en voor een nieuwe relatie.

Omarm alle gevoelens en ‘staten van zijn’ die je tegenkomt. Praat ermee. Leer ervan. Geef jezelf dit moment. Besef wat de pijn je doet. En weet dat dit verdriet de keerzijde is van de liefde die er was. Het contact, de hechting, de intimiteit – hoe groter dat was, hoe groter ook het verdriet. Beleef het bewust. Het helpt je bij het vinden, verdiepen en vertrouwen van jouw weg door de liefdescirkels van je leven.

Petra van der Heiden