Hoe kom je van liefdesverdriet af? 7 weken, 7 emoties, de juiste tips. Week 6: Verdriet.

Verdriet: de louterende emotie die je helpt je verlies te erkennen en de pijn naar buiten te brengen, waardoor je troost kunt (leren) ontvangen van anderen. Daarnaast zorgen je tranen voor een innerlijke schoonmaak en maken je klaar voor de volgende stap in je leven.

Liefdesverdriet is heftig. Ik weet het; al jarenlang werk ik als psycholoog dagelijks met cliënten die hun diepste pijn ontmoeten. Oorzaak: een relatiebreuk. Elk verdriet is uniek – en er zijn veel overeenkomsten. Ik schreef er een boek over: Liefdesverdriet, zeven bijzondere ontmoetingen met jezelf.  7 weken lang staat steeds één ontmoeting met een emotie centraal. Hoe ga je ermee om, wat moet je doen en wat juist niet.

Week 6: Verdriet

“Huilen, huilen, huilen. Je weet toch wat ze zeggen: een gebroken hart. Dat had ik. Echt. Ik was ‘gebroken’, ik had er gewoon lichamelijke pijn van. Fysieke pijn.”

Je voelt de pijn, dus je huilt. Verdriet is de meest helende en primaire emotie die er bestaat als het om verlies gaat. Een van de functies van verdriet is dan ook: de pijn eruit laten komen, deze uithuilen. Verdriet laat ook zien dat je behoefte hebt aan verbinding en troost. Je tranen helpen mensen om jou te helpen. Delen, samen. Geef je tranen ruim baan en laat je troosten. Naast pijn vrijlaten en verbinding vinden, is de derde functie: loutering, oftewel schoonmaken, leegmaken, opruimen. De emoties genoemd in deze serie zijn er vaak wel, soms niet. Maar door verdriet moet iedereen die iemand of iets verliest. Je kunt er niet omheen.

Tips Verdriet

  1. Verdriet uiten is verbinding oproepen. Als je weer eens huilerig bent: nodig iemand uit en ga eens helemaal in je verdriet zitten. Met alles erop en eraan. Alle aandacht voor jou. Alle knuffels. Alle instemmend geknik. Alle tranen. Zoveel steun krijg je niet vaak in je leven. Je tranen helpen je er nu om te vragen.
  2. Hoe je met verdriet omgaat heeft alles te maken met hoe jullie dat vroeger thuis deden. Pak een stuk papier en maak er eens een kleine verdrietstamboom van. Verken je familiecultuur. Kun je het in een paar zinnen beschrijven? Wat ontdek je als het om uiten van verdriet gaat binnen jouw familie? Ben je van huis uit gewend om te mogen huilen, of heb je geleerd je in te houden? En als dat zo is: wil je dat nog steeds zo, of durf je je dit keer te laten gaan, misschien wel voor het eerst?

Pas op voor:

Het wegslikken van je verdriet. Niet doen! Je hebt deze emotie nodig om schoon schip te maken. Neem je eigen verdriet bloedserieus. Hieronder vind je de meest voorkomende ‘tranen-afschrikkers’.

  1. In ons ‘nuchtere Nederland’ wordt al gauw gezegd ‘doe maar gewoon!’ en voor je ‘t weet heb je je tranen alweer weggeslikt. Ook is het voor mannen in onze westerse samenleving helaas minder gewoon om te huilen. Al snel worden die mannen door buitenstaanders uitgemaakt voor ‘slappeling’. Hoewel verdriet voor vrouwen meer geaccepteerd is, krijgen er ook veel te horen: ‘Doe niet zo dramatisch! Ben je daar nog niet overheen!’ Merk het op bij jezelf als je omgeving zo reageert, en laat je er niet door weerhouden om jóuw verdriet er 100% te laten zijn. Ze kunnen nog wat van je leren 🙂
  2. De manier waarop jij met eerder verlies bent omgegaan. Rouw roept oude rouw op. Van binnen ‘weten’ we bewust of onbewust wat verliezen is, en onze eerste reactie is de reactie die we kennen, die we eerder toonden. Als je je afvraagt waar jouw tranen zijn, vraag je dan eens af: wat heb ik geleerd over verlies? Hoe ging ik er eerder mee om?
  3. Dwarsbomende gevolgen van trots of koppigheid. Tja, als je ex ‘je tranen niet waard’ is, dan is het goed om nog eens even na te gaan of jij daar uiteindelijk zelf niet de dupe van wordt. Vastzetten van tranen maakt hard en cynisch. Erken dat je iets verloren bent. Huil om de verwachtingen die niet uitgekomen zijn, om de pijn die je voelt en om je hardnekkige vermijding van je tranen. Ja, huilen omdat je niet kunt huilen. Oefen zelfcompassie en je ontdooit. Alleen jouw tranen helpen je alles te verwerken en weer verder te kunnen.

Verdriet kan erg heftig zijn. Troost en steun van anderen helpt en op een gegeven moment zijn je tranen op. Heb je het gevoel dat jouw verdriet te lang, te diep en te zwart wordt, dan is het een goed idee om een afspraak te maken bij een therapeut of psycholoog. Deze kan je helpen om door deze moeilijke periode heen te komen.

Meer over verdriet, leegte, de valkuilen en alles daaromheen vind je in het boek.

Verdriet: de louterende emotie die je helpt je verlies te erkennen en de pijn naar buiten te brengen, waardoor je troost kunt (leren) ontvangen van anderen. Daarnaast zorgen je tranen voor een innerlijke schoonmaak en maken je klaar voor de volgende stap in je leven.

Veel sterkte gewenst.

Petra

foto: Anthony Tran   – Unsplash

 

Geen reactie's

Sorry, het is niet mogelijk om te reageren.