
29 okt Lied en liefdesverdriet (7) Verdiepen
Als woorden tekort schieten
Waarom gaan er zoveel liedjes over een gebroken hart? Waarom zijn muzikanten er zo door geïnspireerd? En waarom raakt het ons zo, dat we er eindeloos naar luisteren?
Ik denk omdat het helpt. Omdat we liefdesverdriet allemaal in ons dragen. De wetenschap begrijpt liefdesverdriet nauwelijks. Maar kunstenaars wel. Hun woorden en melodieën zijn kleine geschenken – om te zeggen wat onzegbaar is. Ik schreef een boek over liefdesverdriet. Waarin ik het kleine beetje wetenschappelijke kennis dat er is, koppel aan mijn ervaringen in de psychologie-praktijk. Daarin kom je zeven ‘staten van zijn’ tegen. Ik noem ze ‘gasten in je herberg’. En laten al die componisten, tekstschrijvers, zangers en muzikanten nu precies over die zeven gasten zingen…
Zevende Gast: de Verdieper
‘To all the girls I’ve loved before
Who travelled in and out my door
I’m glad they came along
I dedicate this song
To all the girls I’ve loved before’(Uit: Willie Nelson, To All The Girls I’ve Loved Before)
‘‘Zingeving is de ervaring dat je weet en dat je voelt dat datgene wat heel naar was, je ook iets gebracht heeft. Die gaat nog een stapje verder dan aanvaarding. Als je zingeving ervaart in het proces van liefdesverdriet, dan kun je zeggen dat de scheiding je ook verrijkt heeft en dat je veel geleerd hebt.’ (Uit: Liefdesverdriet, blz 153, Petra van der Heiden)
Let op. Er komt een moment dat het allemaal wat lichter wordt. Je aanvaardt wat er is gebeurt. Je kunt er mee leven. Het heeft een plekje gekregen. Je kunt weer verder. Dan voelt de laatste stap als een beloning. Je hebt al het werk gedaan en nu ‘krijg’ je verdieping cadeau. Dat is niet zo. Ook verdiepen is werk.
Je voelt je misschien sterker, of je voelt meer liefde voor jezelf. Je dat realiseren en het verinnerlijken, is vaak een drempel. Een leuk complimentje voor jezelf is prettig, maar de volle liefde of kracht van jezelf ervaren en erkennen is helemaal zo makkelijk nog niet. Marianne Williamson schreef erover ‘Onze diepste angst is niet dat we tekortschieten. Onze diepste angst is dat we onmeetbaar sterk zijn.’ Dat geldt ook voor de verdieper (waar vaak alle andere gasten nog even lekker aan tafel schuiven…)
Veel sterkte gewenst. Lieve groet van Petra
Sorry, het is niet mogelijk om te reageren.