Als je relatie over is dan kom je in een soort rollercoaster terecht. De emoties gieren door je lijf en je wordt alle kanten opgeduwd. Er zijn periodes dat je je zwaarmoedig voelt en tijden dat je voor je gevoel helemaal geen contact met de aarde hebt. Misselijk van verdriet, buikpijn van het onbehaaglijke gevoel van gemis en woede om wat jou is aangedaan. Krachten duwen en trekken aan je en je kunt geen kant meer op totdat het voorbij is en je weer wat rust ervaart. Totdat je weer wordt meegesleept en dan ga je weer, die hele achtbaan door.

Vergissing 1: je schrap zetten

Je neiging is om je schrap te zetten; je wilt er niet aan, je wilt niet in die achtbaan. En tegelijkertijd weet je dat je geen keuze hebt. Het gevaar is, dat je het maar half doet. Je mag verdriet hebben, maar niet te lang. Je mag boos zijn, maar niet te heftig. Hoe kom je af van dat f*cking stemmetje in je hoofd? En gevoelens van jaloezie en schuld druk je liefst helemaal weg. Deze valkuilen zie ik vaak terugkomen bij cliënten die hun hartenpijn verwerken.

Vergissing 2: jezelf verliezen in de achtbaan

Maar wat dan? Moet je jezelf helemaal overgeven en maar kijken waar het schip strandt? En zijn er eigenlijk verschillen tussen mannen en vrouwen? Ik heb mensen gezien die gekke dingen deden nadat ze verlaten waren door hun ex. Stalken, ruziemaken, zichzelf helemaal kwijtraken in woede of frustratie. Ook geen aantrekkelijk alternatief.

Kijk eens van een afstandje naar een echte rollercoaster

Wat je kan helpen is om eens naar een rollercoaster te kijken, van een afstandje. Wat gebeurt er? Je ziet de karretjes keihard en schijnbaar doelloos rondrazen, maar als je goed kijkt volgen ze een heel precieze route (gelukkig maar!). Je hoort een bulderend geraas en je voelt hoe de lucht zich verplaatst. Je hoort mensen gillen en schreeuwen, ze reageren op wat ze voelen in hun lijf. Aan het einde stapt iedereen met een verwaaide coupe en een aarzelende glimlach nog een beetje draaidronken uit. Gouden tip: kijk nu ook eens van een afstandje naar je eigen rollercoaster. Neem er even de tijd voor. Zie hoe je emoties kunnen oplaaien en hoe ze ook weer tot rust komen. Merk dat jij niet je gevoelens bent maar dat je ze hebt. Dat je er niet in verdwijnt of met ze samenvalt, maar dat ze komen en gaan. Jij blijft. Voel je dat dit weten en dit ook ervaren je een beetje meer vertrouwen geeft in jouw proces? In mijn vorige blog benoemde ik dit al als eerste Gouden Tip bij liefdesverdriet.

In een achtbaan stappen is spannend; liefdesverdriet is doodeng.

In een achtbaan stappen is spannend; liefdesverdriet is doodeng. Angst hoort er bij. Vecht er niet tegen, maar dóe er iets mee. Bijvoorbeeld je eigen rollercoaster eens van een afstandje bekijken. Veel vertrouwen gewenst.

Petra

Liefdesverdriet – zeven bijzondere ontmoetingen met jezelf is vanaf 1 november 2016 exclusief verkrijgbaar op www.hulpbijliefdesverdriet.nl Via deze site kun je alvast een voorproefje van het boek downloaden en op de hoogte gehouden worden.[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row]